الف) بلند کردن بار:

• کلیه کارگرانی که در کارشان نیاز به بلند کردن و حمل بار دارند باید در مورد اصول ارگونومی حمل بار آموزش های لازم را دیده باشند.
• بلند کردن وحمل بار باید با خصوصیات فیزیکی کارگر مطابقت داشته باشد.
• اگر بلند کردن بارهای سنگین یا حمل مکرر بار در محیط کار غیر قابل اجتناب است, این گونه فعالیت ها باید به تناوب و در بین سایر کارهای سبکتر انجام گیرند.
• اگر بلند کردن بارهای دستی سنگین (بیش از 23 کیلوگرم) امری ضروری و اجتناب ناپذیر باشد، شرایط باید بهینه شوند:
• باید بتوان بار را در نزدیکی بدن نگاه داشت (فاصله افقی بین دست و قوزک پا در حالت نشسته حدود 25 سانتی متر است).
• ارتفاع اولیه بار از زمین، قبل از بلند کردن، باید حدود 75 سانتی متر باشد.
• تغییر مکان بار به صورت عمودی نباید از 25 سانتی متر بیشتر باشد.
• امکان برداشتن بار با هردو دست باید میسر باشد.
• بار باید دارای جای دست یا دسته باشد.
• بدن به هنگام بلند کردن بار باید آزاد باشد.
• در هنگام بلند کردن بار،نباید بدن را چرخاند.
• در هر پنج دقیقه نباید بیش از یک مرتبه نسبت به بلند کردن بار اقدام کرد.
• عمل بلند کردن بار نباید بیشتر از یک ساعت طول بکشد و پس از آن حتما باید وقفه ای جهت استراحت یا انجام کارهای سبکتر در نظر گرفته شود.
• مدت زمان استراحت یا کار سبکتر برابر 120/1 زمان بلند کردن بار در نظر گرفته می شود.
• بارهای تکی نباید خیلی سبک باشند. (در غیر این صورت خطر بلند کردن چند بار بصورت یک جا پیش می آید).
• طراحی میزها،طبقات،ماشین آلات و موارد مشابهی که بار از روی آنها برداشته و یا بر روی آنها گذاشته می شود باید به بهینه کردن شرایط باربرداری کمک کند:
• در هنگام برداشتن یا گذاشتن بار باید امکان نزدیک شدن به آن میسر باشد.
• پاها و وضعیت قرار گرفتن آنها باید به گونه ای باشد که امکان ثابت و محکم قرار دادن پاها میسر گردد. همچنین فرد باید بتواند که زانوهای خودرا خم کند.
• خم کردن و یا چرخش بدن نباید اجباری باشد.
• ارتفاع و محل بار بر روی سطح میز باید به گونه ای باشد که در زمان بلند کردن و یا بر زمین گذاشتن بار،دست ها در بهترین ارتفاع (حدود 75 سانتی متر) و نزدیک به بدن قرار گیرند.
• اشیاء و اقلامی که در انبارها مکررا جابه جا می شوند باید در ارتفاع بهینه فوق قرار گیرند.
• برای اینکه در هنگام بلند کردن بار بتوان تا بیشترین حد امکان آن را به بدن نزدیک کرد،اندازه بار باید تا جایی که ممکن است کوچک باشد.
• اگر بار از روی زمین برداشته می شود،باید امکان قرار دادن آن در بین زانوها وجود داشته باشد.
• لبه های بار نباید تیز باشد. در صورتی که بار مورد نظر دارای لبه های تیز و ناهموار است از دستکش مناسب استفاده کنید.
• سطوح بار نباید داغ یا سرد باشند.
• بهتر است وزن بار و توصیه های ایمنی روی بار نوشته شود.
• اگر وزن بار خیلی سنگین تر از مقداری است که یک نفر بتواند آن را بلند کند،این کار باید با کمک چند تن صورت گیرد. این افراد باید دارای قدرت و قامت برابر باشند تا بتوانند به خوبی با هم کار کنند.یکی از ایشان باید بلند کردن بار را هماهنگ کند تا از حرکات ناگهانی و غیر منتظره جلوگیری شود.
• در صورت امکان به جای بلند کردن بار، از وسایل لازم باربری استفاده کنید.
• بار مورد نظر را از نظر حجم و بزرگی تخمین بزنید که آیا در هنگام بلند کردن آن تسلط کامل دارید یا مجبورید در طی دو مرحله آن را بلند کنید.
• وجود روغن و چربی ها روی بارها می تواند مانع چنگش مناسب دست ها روی بار شوند. قبل از بلند کردن بارها باید آنها عاری از هر گونه چربی و روغن ها و یا گریس باشند. (توجه داشته باشید که دستکش های کهنه نیز می توانند مانع چنگش مناسب دستها باشند).
• در هنگام بلند کردن بار ابتدا زانوهای خود را خم کنید در حالی که کمر خود را راست نگه داشته اید بار را محکم بگیرید و قبل از اینکه بار را بلند کنید مطمئن شوید که زیر پاهای شما محکم است. همین که بار را بلند کردید آن را نزدیک بدن خود نگاه دارید.
• برای حفظ تعادل در کنار بار طوری قرار گیرید که یک پای شما جلوتر از پای دیگر باشد.
• بار را با فشار بر روی پاهای خود نه با فشار بر روی کمر بلند کنید و هنگام بلند کردن بار پشت خود را صاف نگه دارید .
• قبل از بلند کردن بار آن را محکم در دست بگیرید.
• جهت خارج کردن بار از یک جعبه،باید بتوان آن را به سادگی برداشت و نباید برای دسترسی به آن به داخل جعبه خم شد.
• برای بلند کردن بار در درجه اول پاهای خود را داست کنید.
• نباید به طور ناشیانه بار را بالا و یا پایین آورد.
• برای گرفتن کمک، چه بصورت مکانیکی و چه از افراد دیگر، هرگز درنگ نکنید.
• با دست هایی که به طرف جلو دراز شده اند، بار را بالا و پایین نیاورید.
• اگر لازم است که بار از یک نقطه پایین برداشته شود و یا در ارتفاع های مختلف تحویل گرفته شود،علاوه بر وسایل غلطاننده باید از وسایل بالا و پایین آورنده نیز استفاده شود.
• بلند کردن یا پایین آوردن بار،اگر غیر قابل اجتناب است، باید در جلوی تنه،یعنی بین ارتفاع باسن و سینه انجام گیرد.
• اگر بلند کردن بار از سطح زمین و یا پایین آوردن آن،مورد نظر باشد،باید بار را به شرط آن که امکان پذیر باشد،بین پاها قرار داد.
• از بلند کردن و یا پایین آوردن اشیایی که در جلوی پاها و زانوها قرار دارند باید اجتناب کرد.
• اگر کار به خودی خود سخت می باشد،در آن باید از بلند کردن مداوم بارهای سنگین جلوگیری شود.
• مدت زمان بالا و پایین آوردن بار نباید بیش از 2 تا 4 ثانیه باشد و بار نیز باید توسط هردو دست گرفته شده باشد.
• بالا و پایین آوردن بار باید بصورت یک حرکت آهسته، روان و پیوسته باشد.
• در بالا و پایین آوردن بار نباید وضعیت بدنی محدود باشد.
• اصطکاک بین پا وسطح زمین کافی باشد.
• درجه حرارت و رطوبت معتدل باشد.
• فاصله افقی بین دو دست بیشتر از 65 سانتی متر نباشد.
• فعالیت های بالا و پایین آوردن بار را بر اساس کار و محیط کار طراحی کنید.

.

ب) حمل بار:

• مقدار مجاز برای حمل بار برابر با مقدار مجاز بلند کردن بار (23 کیلوگرم) است.
• بار را تا حد امکان به بدن خود نزدیک کنید.
• بار باید دستگیره های مناسبی داشته باشد.
• لبه های بار نباید تیز باشد. لبه ی تیز بعضی از بارها میتواند فشار زیادی را به دستهای شما وارد نماید. حتی المقدور انگشتان خود را دور از لبه ی تیز بارها قرار دهید. این مسئله زمانی مهم است که شما می خواهید بار را از میان درب ها عبور دهید یا اینکه وقتی بار را روی زمین قرار می دهید.
• از حمل بارهای بلند خودداری شود.
• از حمل بار با یک دست خودداری شود.
• در صورت امکان به جای حمل دستی از وسایل حمل و نقل استفاده کنید.
• هنگامی که فردی چرخ دستی را با هل دادن یا کشیدن به حرکت در می آورد، نیروی مصرفی وی نباید از 200 نیوتن بیشتر شود.
• اگر حمل بارهای سنگین یا حمل مکرر بار در محیط کار غیر قابل اجتناب است, این گونه فعالیت ها باید به تناوب و در بین سایر کارهای سبکتر انجام گیرند.
• هنگام کشیدن یا هل دادن از وزن بدن خود استفاده کنید.
• در هنگام هل دادن بدن باید به طرف جلو خم و در زمان کشیدن باید به عقب متمایل شود.
• در زمان کشیدن و هل دادن،فاصله افقی بین قوزک پای عقب و دستها باید حداقل برابر 120 سانتی متر باشد.
• در زمان کشیدن باید فضای کافی در زیر چرخ دستی موجود باشد تا بتوان پای جلو را دقیقا در زیر دست ها قرار داد.
• چرخ دستی ها باید دارای دستگیره هایی باشند که امکان وارد آوردن نیرو به آنها توسط هردو دست میسر باشد.
• دسته های چرخ دستی ها باید استوانه ای باشند.
• دسته های عمودی چرخ دستی ها باید در ارتفاع 90-120 سانتی متر قرار گیرند.
• چرخ های چرخ دستی ها باید در جهات مختلف حرکت کنند.
• در صورت امکان از حرکت چرخ دستی ها بر روی سطوح ناهموار خودداری کنید.
• با چرخ دستی به عقب راه نروید ، مگر اینکه از پله یا سراشیبی بخواهید بالا بروید.
• وقتی که به طرف پایین در سرازیری می روید ، چرخ دستی را در جلو نگه دارید به طوری که بتوانید در تمام زمانها آن را کنترل کنید .
• چرخ های دستی را در پیاده رو حرکت دهید.
• تنها متصدی جک پالت ها می تواند با آنها کار کند.
• ظرفیت بار از مقدار ظرفیت بار تولید کننده تجاوز نکند و صفحه ظرفیت بلند کردن بار را روی جک پالتها بخوانید، اگر مطمئن نیستید.
• برای جلوگیری از لغزش بار جک پالتها را به آرامی حرکت دهید و متوقف کنید.
• جک پالتها را به طور دستی بکشید و آنها را وقتی که از سرازیری پایین می روید یا از جای محصور به دیوار رد می شوید ، هل دهید.
• اگر بار مانع دید شماست ، یک دیده بان برای همراهی تان بخواهید.
• اگر کسی در راه شما قرار گرفت جک پالتها را متوقف کنید.
• هرگز پاهاتان را زیر جک پالتها قرار ندهید.
• هرگز ازقطعه دوم تجهیزات برای هل دادن، کشیدن یا بلند کردن یک دستگاه استفاده نکنید.
• وقتی که دستگاه خالی را حرکت می دهید به آهستگی برانید.
• همیشه وسیله حفاظت فردی مناسب را بپوشید.
• دستها، پاها و دیگر اعضای بدن را محدود به خطوط حرکت جک پالتها نگه دارید.
• هرگز روی جک پالتها سواری نکنید.
• روی هم چیدن کالاها باید با استفاده از پالتها باشد. سوار شدن بر روی شاخک های لیفتراک ها سقوط و خطر مرگ را به دنبال دارد.
• مسافت حمل بار حتی المقدور کوتاه باشد.
• مسیر حمل بار باید عاری از هرگونه شیئ اضافه باشد و نیز تمیز باشد.

.
منابع:
.https://acgih.ir